Merhabalar! Bugün size değişik bir kitaptan söz etmek istiyorum. Bilinmeyen Adanın Öyküsü masal tadında bir kitap. Kız kardeşimin elinde gördüğümde bir çocuk kitabı sandım. Oku bak çok güzel deyince, aldım geldim. Arada bir bu tür kitaplar okumak da iyi oluyor.
Kapağı sapsarı, tam benlik :) Yazar sanki masal anlatır gibi yazmış. Gerekmedikçe nokta kullanmamış. Hemen hemen hiç paragraf yapmamış. Kitapta aşağıdaki gibi pek çok resim var. Ne yalan söyleyeyim çocukluğum geldi aklıma. Ben bu tür kitapların resimlerini boyardım hep :))
Hikaye, bir adamın kraldan bilinmeyen adayı bulmak üzere gemi istemesiyle başlıyor. Herkes, bilinmeyen hiçbir adanın kalmadığını söylüyor. Ancak adam illaki bilinmeyen bir ada vardır, haritalarda olsaydı zaten bilinmeyen ada olmazdı diyor. Kral ona inanmasa da, sırf başından savmak için gemiyi veriyor. Bu arada sarayın hizmetçisi adama inanarak, onun peşinden gidiyor. Basit bir masalmış gibi görünse de, düşündürücü bir kitap.
Hoşuma giden bazı cümleleri burada sizlerle paylaşmak istedim.
- Beğenmek, sahip olmanın en iyi şekli, sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek.
- Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin.
- Rüya hünerli bir sihirbazdır, varlıkların boyutlarını ve birbirlerine olan uzaklıklarını değiştirir, yan yana uyuyan kişileri ayırır, birbirine uzaktaki kişileri kavuşturur.
Bu cümleler size kitap hakkında bir fikir vermiştir sanırım. Bu arada kışın bozulan menekşelerim teker teker toparlanmaya başladılar. Şu an yalnızca bir tanesi açtı. Diğerlerinin de gözünün içine bakıyorum. Hepinize güzel bir hafta sonu diliyorum...
