Böğürtlen Kışı - Sarah Jıo

Merhabalar! Uzun zamandır kitaplar hakkında yazmadığımı fark ettim. Bunda çok hızlı okuyamamamın rolü olduğu gibi; okulların tatil olması, yaşlı ve hasta kayınvalidemin yanımda olması da etkili. Kendime, kitaplarıma ve bloğuma fazla zaman ayıramıyorum. Severek takip ettiğim blogları bile ihmal ediyorum. Kendimce sıraya koyup, toplu ziyaretler yapıyorum. Böğürtlen Kışı'nı da bitireli epey olmasına rağmen, ancak yazma fırsatı bulabildim.

Sağlık sorunlarım nedeniyle stresten uzak durmam gerekiyor. Bu nedenle hafif ve beni mutlu eden kitaplar okumayı tercih ediyorum. Bana pembe gözlük taktıracak, yaşamın sıkıntılarından uzaklaştıracak ve en önemlisi mutlu sonla biten kitaplar... İşte tam da bu yüzden Böğürtlen Kışı kitabından uzak durdum. Sarah Jio'yu çok sevmeme rağmen; kitabın konusunu okuyunca, hayır ben bu kitabı kaldıramam dedim. Ama dayanamayıp aldım. Bir yıl kadar da kitaplığımdan baktı bana...Sonunda bir cesaret aldım elime ve çoook beğendim. Okuyalı iki ay olmasına rağmen halâ etkisinden kurtulamadım.

Kitabın iç kapağındaki söze bayıldım. ''HERKES KENDİ HAYAT YOLUNDA ACILAR ÇEKİP İYİLEŞİR...'' Ne kadar doğru değil mi? 

Kitap yine hem geçmiş, hem de günümüzden kesitler sunuyor. Vera Ray, hayatını lüks bir otelde hizmetçilik yaparak geçirmektedir. 1933 yılında belli bir kesime ait değilseniz, hayat sizin için inanılmaz derecede zorlaştırılmaktadır. Üstelik bu mayıs akşamı, karlı ve çok soğuktur. İşinden atılmamak için 3 yaşındaki oğlu Daniel'ı evde tek başına bırakmak zorunda kalır. Ancak sabah eve döndüğünde oğlunu evde bulamaz. En yakın arkadaşı dışında kimse bu durumu tam anlamıyla umursamaz. Vera Ray perişan olmuştur ve oğlunu bulabilmek için her şeyi yapmaya hazırdır.

Bu olaydan 80 yıl sonra, yine bir mayıs ayında inanılmaz bir şekilde kar yağar ve hava çok soğuktur. Gazeteci Clair Aldridge bu olayı incelemekle görevlendirilir. Clair araştırmaya başlayınca Seattle'de yaşanan dramı öğrenir. Bu olaydan çok etkilenir ve araştırmaya başlar. Daniel'ı ya da ona ne olduğunu bulmayı aklına koyar. Bu arada Clair'ın eşiyle arasının bozulmasına neden olan bir sorunu vardır. Bu sorunun bir çocukla ilgili olduğunu düşünsek de, kitabın ilerleyen sayfalarına kadar tam olarak ne olduğunu anlayamıyoruz. Ayrıca Mart Menekşeleri'nde okuduğumuz karakterlerden de haberler alıyoruz...

Kitap bir geçmişi, bir günümüzü anlatırken epey uykusuz kaldığımı söylemeliyim. İki kadının hayatı, Daniel'a ne olduğunu merak etmem kitaba gömülmeme neden oldu. Zaman zaman gözyaşlarıma engel olamadım. Kitabın gidişatına göre sonunu tahmin ettiğimi sandım. Ama sonunda, yaklaşmış olsam da yanıldığımı fark ettim. İyi ki almışım, iyi ki okumuşum diyorum...

ARKA KAPAK

Kalbinizin derinliklerine işlenen acıyı,

tek kelimeyle nasıl dile getirirsiniz?

''Canım Daniel'ım,

Kaybolduğun gün dünyam sona erdi, canım oğlum. Seni her kim 

alıp götürdüyse, seninle birlikte kalbimi, hayatımı da çaldı. Ben 

senin gülümsediğini görmek, kahkahalarını duymak, mutluluğunu

paylaşmak için yaşıyordum...''

Vera Ray 1933 yılının o karlı mayıs akşamında üç yaşındaki oğlu

Daniel'ı son kez öptüğünü bilmiyordur. Her ne kadar oğlunu 

yalnız bırakma düşüncesinden nefret etse de hayatlarını devam

ettirmek için çalışmak zorundadır. Tek avuntusu, gün ağardığında 

küçücük oğluna sarılacak olmasıdır. Ancak Vera geri döndüğünde

karşılaştığı manzara, Daniel'ın boş yatağıdır. Bir de karlar içine 

gömülmüş olan oyuncak ayısı...

Seksen sene sonra Seattle yine mayıs ayında karlar altındadır.

Köklü bir gazetede muhabir olan Claire Aldridge , bu doğaüstü 

olayı haber yapacaktır. Araştırmalarına devam eden Claire, küçük çocuğun bu zamana kadar sonuçlanmamış kaçırılma davasıyla 

karşılaşır. Evlat kaybetmenin ne demek olduğunu çok iyi bilen

Claire, bu olayı çözmeye karar verir. Ancak çözdüğü her

düğümün, onu Vera'yla olan bağlantısına yaklaştırdığından

habersizdir...

Böğürtlen kışı aşkı, umudu ve umutsuzluğu derinden anlatan 

muhteşem bir kitap. Bu öyküyü yüreklerinizden kolay kolay silip

atamayacaksınız.

Yukarıda da yazdığım gibi, gerçekten de kitaptan çok etkilendim. Hatta kitabı satır satır size anlatmamak için kendimi zor tuttum. Ama bu, kitabı okumayanlara haksızlık olurdu değil mi? Bu tür kitaplardan hoşlanıyorsanız ve halâ okumadıysanız mutlaka okumanızı öneririm. Hepinize keyifli okumalar diliyorum...