Yün Görünce Dayanamadığımı Söylemiş miydim?

Merhabalar! Eğer bir örgüseverseniz, ne demek istediğimi çok iyi anlamışsınızdır. Evde küçük bir yüncü dükkanı açabilecek kadar yün stoğum var. Hatta bazıları artık üretilmiyor bile :) Buna rağmen, yün almadan duramıyorum. Kimi elbiseye, kimi ayakkabı ve çantaya dayanamaz. Ben de yün ve kitap görünce çıldırıyorum. 

Geçenlerde Derya Baykal'ın programında, Sibel Kavaklıoğlu yeniden dikişsiz boyunluğu anlattı. Ben daha önce örmeye fırsat bulamamıştım. Şimdi kırçıllı olan iple örmek istiyorum. Bu yünler gerçekten çok hoşuma gitti. Hatta, Sibel Hanım'a instagramda yayınladığı bir tanesinin numarasını sordum. Sağ olsun, O da beni kırmayıp yanıtladı. Ama ne yazık ki ben o numarayı bulamadım. En yakın bu renk vardı, onu aldım... Belki birkaç yüncü gezme şansım olsaydı bulurdum. Cumartesi günü hasta bir akrabamı ziyarete gidiyordum. Kızılay'da yolumun üzerindeki yüncüme girdim, ipimi alıp çıktım hemen. 

Niye bu renkler derseniz, mantom kahverengi. Hoşuma gittiği bir anda almıştım. Ama üzerine kullandığım aksesurların renkleri konusunda beni çok zorluyor. Bir daha siyahtan şaşmayacağım.

Aşağıdaki iplerle de bir atkı örmeyi planlıyorum. Oldukça değişik ve şık bir şey. Sıra ne zaman gelir bilmiyorum...

Bugün Ankara'da olduğu gibi, ülkenin pek çok yerinde hava soğuk. Sıcacık yünlerimize sarılıp, ısınalım değil mi?

Bol kitaplı, bol örgülü, sağlık ve huzur dolu günler diliyorum...